Osakidetzako CNTtik langileak zoriondu nahi ditugu gaur enpresari eman dioten erantzun sendoagatik, deitutako greban masiboki parte hartuz, eta jarri dituzten mila zangotrabak gorabehera, abusuzko gutxieneko zerbitzuetatik eta jaiegun batean lan egiten denaren oso gainetik joan direnak, hori izango bailitzateke kontuan hartu beharreko neurria, albiste oportunistak zabaltzeari dagokionez, eta, are gehiago, greba nahasteari dagokionez.
Zorionez, ez dute inor engainatzen, eta enpresaren sirena-kantak gorabehera, langileek zain jarraituko dugu eta presioa areagotuko dugu lortutako akordioak bete arte, pairatzen ditugun egiturazko arazoak konpondu arte eta hasi duten pribatizazio-prozesuarekin irauli arte.
Azkenik, herritar guztiei dei egin nahi diegu bihar, larunbata, EAEko hiru hiriburuetan egingo diren manifestazioetan parte har dezaten, eta langileei dei egin nahi diegu gaur hasitako bideari jarrai diezaioten, baita asteleheneko greba orokorrean masiboki parte har dezaten ere.
Osakidetzako CNTren Atal Sindikala
Ukrainan bizi den eraso militarraren aurrean, CNT sindikatutik adierazpen hau egiten dugu:
Duela egun batzuk esan genuen Europako ekialdean sortu eta sostengatutako estatu arteko gatazka baliabideak kontrolatzen dituzten gutxiengoen interesei baino ez dagokiela. Dantza belizista horretan NATOren mehatxuak nahasten dira, Errusiak Ukraina barrura eta gortinen atzetik egiten duen mobilizazio militarra, Txina, EB eta AEBk erasotzen dute, baina ez ditu bere lurrean ondorioak jasaten.
Ikusten genuen bizitza garestitzen ari zela, nazioarteko oligarkiak euren nagusigoa eztabaidatzen ari ziren bitartean, eta orain, gainera, Europako langileria osoa, bahitu ekonomikoak ez ezik, militarismo arranditsuaren biktima fisikoak ere garela.
Estatuek, oligarkiaren zerbitzura, tiro egiten dute, eta guk beti galdu behar dugu, irabazten duenak irabazten duela.
Ukrainako gatazka mailaz igo izanak heriotza eta miseria gehiago eragingo ditu, baina ez bakarrik lurralde horretan, baita Europa osoan ere, gastu militarretan inbertsio handiagoa egiteak oinarrizko premien finantzaketa murriztuko baitu, hala nola osasuna, hezkuntza, pentsioak, energia, garraioa, etab. hilketak ekarri eta bizi-kalitatea ere murriztuko dira.
Ez dira besteak baino faxista gutxiago, ez gaitezen oker egon. Denek azpiratzen, hertsatzen eta ustiatzen dute.
Herritarrei segurtasunik eza sortzen dieten erakunde militarrak desagertzea eta haien egiturak desegitea eskatzen dugu.
Langile klasea militarismoaren aurka eta munduko erakunde militar guztien desagerpenaren alde antolatzera gonbidatzen dugu.
Gerra ez da Ukrainaren aurkakoa, langile klasearen aurkakoa baizik.
Irabazten duenak irabazten duela, zuk galdu.
Langileek esan behar dute: gerrarik ez!
Urtarrilaren 23an egindako mobilizazioen ondoren, Mahai Sektoriala osatzen duten sindikatuek otsailaren 25ean eta 28an bi greba egun deitu dituzte, eta otsailaren 26an, larunbata, manifestazioak EAEko 3 hiriburuetan.
Mobilizazio horien beharra dago Osakidetza kudeatzen dutenek azken hamarkadetan osasun-sistemak izan dituen egiturazko arazoak ez dituztela konpondu nahi erakusten jarraitzen dutelako. Egiturazko arazo horiek erabaki politikoetatik sortzen dira, eta erabaki horien helburu bakarra Osakidetza eraistea eta zati errentagarriak modu pribatuan aprobetxatzea eta hitzartzea da.
Lehen mailako arretan egoera jasangaitza da (langileria eza, baliabide eza, profesionalen ihes egitea, eta abar), eta arreta espezializatua lan-karga onartezinekin ematen da (kontsulta eta ebakuntzetarako betiko itxaron-zerrendak...), eta harriturik ikusten dugu, oraindik ere, etengabeko arreta-guneen eta larrialdien itxiera.
Beraien propagandarako makineria bera ere ez da gai begien bistakoa dena ezkutatzeko: Osakidetzarentzat ez dago proiekturik harraparitzetik pasatzen ez denik.
CNTk uste du iragarritako deialdiekin batera epe ertain eta luzerako mobilizazio-egutegi zabalagoa egin behar zela, eta osasun-zentroetan oinarrizko lana egin behar zela.
Hala ere, ez dago zalantzarik EAJren eta PSEren politika horiei erantzuna eman behar zaiela. Horregatik, langileei eta erabiltzaileei dei egiten diegu osasun publikoaren defentsan aktiboki parte har dezaten, lantoki, auzo eta herri bakoitzean antolatuz, osasuna berreskuratzearen alde, Osakidetza erabat publiko baten alde, guztioi arreta emango diguna, gure egoera administratiboa alde batera utzita, eta baliabideak, giza baliabideak eta materialak erabiliz, ahalik eta arreta asistentzial handiena eta espezializatuena bermatuko digutena, lehen mailako arretatik hasita.
Gure adinekoen zaintza ere berreskuratuz, haien arreta eta zaintza sektore publikoaren esku egongo dela bermatuz.
OSASUN PUBLIKOA DEFENDA DEZAGUN.
KALITATEZKO OSAKIDETZA DEFENDA DEZAGUN, GUZTIONA ETA GUZTIONTZAT.
Sail sindikalaren arabera, «Ecoespacioko gerentziaren jarrera antisindikala eta negoziazio-prozesuan gatazka hasi zenetik erakutsitako fede txarra agerikoak izan dira», eta uste dute «Ecoespacio eta Iberdrola, subsidiarioki, grebarako eskubidea urratu zutela, lotzen zituen kontratua haustean. Plantillaren profesionaltasuna ez da zalantzan jarri, gehienak 8 urte baino gehiago baitaramatzate enpresan lanean; aitzitik, langileen aldarrikapenak eta afiliazioa izan dira kaleratzeen eta lekualdatzeen arrazoiak, geroago lan-baldintza okerragoak ezartzeko».
«Gure aldetik izandako elkarrizketarako borondatearen eta gure oinarrizko aldarrikapenen gorabehera, gatazka hasi zenetik, Ecoespazioko gerentziak nahiago izan du bezero bat galdu, hitzarmena eta akordioak negoziatu eta betetzea baino», adierazi du sail sindikalak.
CNTk azpimarratu du «kaleratzeen aurretik ere hainbat demanda eta gatazka kolektibo bat jarri zirela oinarrizko eskubideak urratzeagatik», eta iragarri du «mobilizazio gehiago egingo direla nazioartean ere, langileen aurkako eraso berri hau salatzeko».
CNTtik iragarri dutenez, “Ecoespazioko gerentziaren politika errepresiboaren aurrean, orain inoiz baino gehiago, lanpostu bakoitzaren defentsan borrokan jarraitzen dugu, kaleratze hauek Konfederazio osoaren, askatasun sindikalaren eta, beraz, langile guztien aurkako eraso zuzena dira”.
Horregatik guztiagatik, CNTk dei egiten du «gatazka sindikal hau zabaltzeko eta deitzen diren elkartasun-ekitaldietan parte hartzeko».
Nazkatuta gaude zainketen erantzukizuna erabat eta baliabiderik gabe jasateaz. Nazkatuta gaude sektoreak feminizatzen dituen lanaren banaketa sexualaz, prekarioagoak eta ikusezinagoak bihurtzen gaituzten lanetaz (garbiketa, elikadura, soziosanitarioa, irakaskuntza, etab.), sistema hau martxan mantentzeko ezinbestekoak diren arren.
Dagoeneko 2 urte dira Covid-19ren pandemia kudeatzen, eta denbora horretan behin eta berriz frogatu da krisi bakoitzak gogor jotzen dituela emakumeak.
Gainezka gaude, eta nazkatuta gaude, soldata arrakalak dakarren desberdintasunetan aldaketarik ikusi gabe jarraitzen dugulako, desberdintasun hauek emakumeen prekaritatea eta kontratazio falta areagotzen jarraitzen dutelako. Izan ere, emakumeok soldatarik gabeko eszedentzia gehiago hartzen ditugu zainketez arduratzeko, eta gu gara, muturreko kasuetan, lan-merkatuan ez sartzea erabaki dugunok, mendekotasuna duten pertsonei eta gure ardurapeko adingabeei laguntzeko. Pandemia hasi zenetik, azken egoera horretan dauden emakumeen kopurua 150.000 pertsonetan igo da.
Hori guztia, gainezka egiteaz gain, pobretu egiten gaitu.
Telelanak, lan-esparruan pandemiaren aurrean konponbidea ematen zuenak, txanponaren beste aldea erakutsi digu. Gizonek baino gehiago gureganatzen baitugu, eta horrek zaintzaile gisa egiten dugun lana areagotu eta gure enplegu-sustapenean eragiten baitu. Garrantzitsua da ikustea hemen enplegu-arraila ez ezik, klase-eten bat ere badela. Eta horrek ere gainezka egiten digu.
Kontratuen partzialtasuna askoz handiagoa da emakumeongan gizonetan baino.
Guk egiten ditugu zaintzarekin zerikusia duten lan gehienak, eta gure lanaldia murrizteko beharra ikusten dugu, ordaindu gabeko lanaren arduradun izateko. Gainera, lanean ari diren emakume guztietatik, ehunekorik handiena (%29,0) jatetxe-arloko zerbitzu, zerbitzu pertsonal, babes eta salmenta sektoreei dagokio. Gizarteak badaki lan horiek feminizatuta egoteaz gain, kontratazioan iruzur egiten dela: lanaldi partzialak egiten lan jardunaldi osokoak direnean, etab.
Bertan bizi diren emakume migratzaile gehienak langabezian daude edo ez dute lan kontratu erregularizaturik, gainera, asko dira egoera administratibo irregularrean daudenak. Emakume horiek jasaten duten lan-esplotazioarekin amaitu behar da. Hauek ez dute egoera salatzen, kanporatuak izateko beldur direlako, eta Gobernuari euren egoera erregularizatzeko eskatu behar zaio.
Etxeko Langileen Erregimen Berezia esklabista da, ez du langabezia-prestaziorik jasotzeko eskubiderik, eta ez du lan-arriskuen prebentzio legerik. Kaleratzea aurreabisurik eta kalte-ordainik gabe egiten da, kaleratzearen beldur izateagatik bajak edo baimenak eskatzeko ezintasuna kontuan hartu gabe. Ez dago kaleratze ilegal baten ondoren berriz onartzeko eskubiderik, gainerako sektoreetan bezala.
Ezin dugu ahaztu lantokietan emakume langileek jasaten dituzten tratu txarrak eta abusuak.
Zer esan gure pentsioen lapurretaz? Gobernuak, “historiako aurrerakoiena”, ministerio sindikalekin batera, saltzen digun lorpena pentsioen balio-handitzearen iruzurra besterik ez da, pentsio-sistema publikoaren pribatizazioan beste urrats bat izanik. Milioika etxek ozta-ozta irauten badute emakume baten pentsioarekin, dela erretiratua, dela alarguna, dela ezintasunagatik; urte arteko KPIa (%5,6) erabili beharrean, batez besteko KPIa hartzen dute (%2,5). Eta ez aurten bakarrik, ahaztu dezagun azken urteotan galdutako maila berreskuratzeaz.
Lan-hitzarmenei dagokienez, apaizaren semeak apaizari osaba.
Ez dute uste alarguntza-pentsioaren koefizientea %100ean handituko denik, baina askori ez zaie onartzen %60 ere, hau da, miserian jarraitzea.
Pentsio-sistema publikoaren aurkako beste erasoa enpresa-plan pribatuak dira. Hitzarmenak baztertzearen pareko dira, baina okerragoa: negoziatzeko gaitasuna ahultzen dute, kontrol publikotik ihes egiten dute, usteldu egin daitezke eta sistemako diru-sarrerak murrizten dituzte.
Guztiok gara edo izango gara pentsiodunak.
Pentsio duina jasotzeko, gure eskubide kolektiboen alde borrokatu behar dugu gaur, independentzia ekonomikoa zailtzen duten diskriminazioen aurka. Gaur egun pairatzen dugun lan oinazealdiak pentsio okerrago bat ekarriko digu. Langileen pentsioen arazoa gainerako lan eta bizi baldintzekin lotuta dagoela jabetzea aurrera egitea da
Hori gutxi balitz, urak gainezka egiteko falta zen tanta: “lan-erreforma” berri bat, ezer aldatzen ez duena. Behin-behinekotasuna oraindik ez da konpondu, nahiz eta edertu nahi izan, aldi baterako izaerarekin lotuta dauden kontratuei «mugagabe» deituz, kaleratzeen arrazoiak eta kalte-ordainak ukitu gabe. Azpikontraten eta langileen kanporatzearen auzia ere ez da ebazten, horien ondorioak kellyak bezalako sektore prekarizatuek jasango baitituzte.
Emakumeek jasaten ditugun berdintasun ezak eta diskriminazioak egiturakoak dira, egungo sistema kapitalista eta patriarkalaren ondorio zuzenak. Sistema horrek indarkeria eta eskura dituen baliabide guztiak erabiltzen ditu ezarritako gizarte-ordenari eusteko, eta, hala, sistemaren egiturek eta botere-harremanek bere horretan jarraitzea lortzen da.
Gainezka gaude, nazkatuta gaude eta, batez ere, antolatuta gaude.
Egunero aurre egin behar diegun desberdintasunei aurre egiteko, CNTrekin indartu egiten gara.
Inguratzen gaituen errealitateaz jabetzen gara, gaur egungo sistema honetan bizirik irauteko ditugun zailtasunen jakitun gara; bizirik irautea edo gaizki bizitzea, emakume askorentzat eguneroko bizitza bizirik iraute hutsa baita.
Bizitzeko duin diren bizitzak izan nahi ditugu, eta horretarako elkar egon behar dugu. Eta ez Estatu honetan bakarrik; ezin dugu ahaztu munduan zehar milioika emakume egunero borrokan daudela gauzak aldatzeko.
Hemendik, anaitasunez, agur bero bat bidaltzen diegu tiraniaren zurruntasunak pairatzen dituzten ameslari eta borrokalari guztiei: Myanmar, Bangladesh, Marokoko lantegietako emakume langileei… Lagun kurduak, zapatistak, afganiarrak… eta hemen aipatzen ez ditugun guztiak, egunero gogoratzen zaituztegu.
Gure aniztasunetik eta baldintzetatik, klase bera gara, eta bat egiten dugu.
Askotarikoak gara, eta horregatik jartzen dugu mahai gainean era guztietako gizarte-, lan- eta hezkuntza-zapalkuntzak ezabatzeko proposamena, denok baikara baliotsuak; gure bizipenak eta jakinduria batuko ditugu, jasaten ditugun berdintasun eza guztiei aurre egiteko eta gizarte bidezkoagoa lortzeko.
Emakume antolatuak gara, eta ustiapenaren aurka borrokatzen gara, zainketei garrantzia emanez eta elkarri lagunduz mundu berri bat eraikitzeko.
Mundu anarkista bat, baina, batez ere, feminista, gaur eta beti emakumeek gizartean egiten ditugun ekarpen nagusiak onartzen dituena.
Gainbeheraren aurrean, uholde anarkofeminista.
LAB, ELA, CCOO, ESK, Steilas, CGT, CNT eta Solidari sindikatuek babesa eman diote Nafarroako Osasun Plataformak ostiral honetarako Nafarroako hiriburuan deitu duen manifestazioari. Manifestazioa 19:00etan aterako da Baluarte plazatik. "Covid 19ak eragindako osasun-krisiak aurrekaririk gabeko gizarte-aldaketa ekarri du, oro har, eta osasunaren esparruan, bereziki. Agerian geratu dira egiturazko sistemaren akats batzuk, Osasun Publikoko langileak soken aurka jartzen dituztenak, eta lan-baldintzak murrizten dituztenak, zerbitzu eta arlo askotan zainketetan kalitatezko arreta eta pazienteari gutxieneko segurtasuna ematea eragozten diena ", adierazi dute agerraldian.
Sindikatuek uste dute Foru Gobernuak kontuan hartu beharko lituzkeela martxa horretara eramango dituzten hainbat aldarrikapen. Plantillaren dimentsionamendua eta egonkortzea eskatzen dute, zerbitzu askotan behin-behinekotasun tasa handiak eta saturazioa saihesteko; aldi baterako langileen eta kontraten kontratazioa duintzea; karrera profesionalean sartzeko diskriminazioak amaitzea; gaur egun Nafarroako Mutuara kontingentzia arruntak estaltzeko bideratzen diren funts publikoak erakartzea; eta baliabide publikoak optimizatzea, aparteko jardueretan produktibitateetan ordainketa handiak egitea saihestuz. Era berean, Osasun Sailak Lehen Mailako Arreta hobetzeko hitzemandako neurriak ezar ditzala eta neurri horiek argituko diren data zehatzak iragar daitezela eskatu dute.
Mobilizazioa ostiral honetan izango da, 19:00etan, Iruñeko Baluarte plazan.
CNT sindikatuak iragarri duenez, “Euskal Autonomia Erkidegoko Justizia Auzitegiak ekainaren 8an emandako epaiak berretsi egiten du gure ordezkariak enpresan jasan duen eta sindikatu honek askotan salatu duen oinarrizko eskubideen urraketa”. Aipatutako epaiak berretsi egiten du Limpiezas Lombidek “urratu egin duela benetako babes judizialerako langile demandatzaileak duen oinarrizko eskubidea, hau da, enpresaren aurrean akzio judizialak edo uziak egikaritzeko eskubidea, kontratatutakoaren gainetik benetan egiten ari zen lanaldia aitortzearekin lotutako eskubideak erreklamatzeko”.
CNT sindikatua pozik agertu da EAEko Justizia Auzitegi Nagusiaren epaiarekin, “CNTko Sail Sindikalaren garaipena baita, Limpiezas Lombideren errepresio-ahaleginen aurrean, CCOOk eta ELAk enpresan dituzten ordezkariek jarritako oztopoen gainetik”.
Gatazkaren sorburua CNTko Sail Sindikalak langileen lanaldiari buruz egindako erreklamazio bat da, esleituta duten lan-kargarekin bat ez datorrena. “Lan Ikuskaritzak sindikatuaren eta enpresaren artean egindako ordutegi-erregistroa egiaztatzen duen akta bat izan arren, hitzartutakoa bete beharrean, enpresak gure ordezkariak lan egiten duen auzo-komunitateei gutunak bidali dizkie zerbitzuaren prezioaren igoera iragarriz, baita langileak enpresari bere erreklamazioekin xantaia egiten diola esanez ere”, salatu du zentral anarkosindikalistak. Horri dagokionez, lan-arloko aretoak adierazi du gutun horiek “enpresak auzi-jartzailearen eskaerei emandako erantzuna izan zirela, eta, zeharka bada ere, lanaldia murrizteko erabakia eragin duela, jabekideen erkidego batzuen garbiketa-kontratuak hutsaltzearen harira”.
Horregatik guztiagatik, EAEko Justizia Auzitegi Nagusiak Limpiezas Lombide zigortu du enpresak bidalitako gutunen ondorioz bizilagunen erkidegoetan izandako bajen ondorioz murriztu zitzaion lanaldia itzultzera. CNT sindikatuak azpimarratu duenez, “Nahiz eta epai hau oso garaipen garrantzitsua izan sail sindikalarentzat, beharrezko ekintza sindikalekin eta judizialekin jarraituko dugu Limpiezas Lombidek bere langileen eskubideak errespetatzen dituen arte”.
Urtero, urtarrilaren hasieran, manifestazio jendetsua egiten da Bilbon, "presoen egoerari irtenbidea ematea eskatzen duena". Aurtengo hitzordua urtarrilaren 8an izango da. Egoera epidemiologikoa dela eta, ez da manifestazio jendetsua egingo Bilbon, herri guztietan mobilizazioak baizik. "Sindikatu honetatik, urtero bezala, mobilizazioetan parte hartzeko deia egiten dugu", adierazi dute Sarek antolatutako eta Euskal Herri osoko sindikatuen babesa duten mobilizazioak.
Manifestuak gogorarazi duenez, "sindikatuak ere aspalditik ari gara aldarrikapen horiekin bat egiten, salbuespeneko espetxe-politika behingoz amaitzeko", eta horren adibide dira hilero Bilbon egiten diren elkarretaratzeak. "Manifestazio hau azkenetakoa izatea espero dugu", adierazi dute CNTtik.