• Xixoneko Zigor arloko 1 zenbakiko Epaitegiak espetxe-zigorra ezarri die CNTko 7 sindikalistari, "errekurritu egingo dugun epaia"
• "Zigor gogor honekin mezu argi bat bidali nahi zaio sindikalismo borrokalariari: mehatxu zuzena da bere eskubideak erabili nahi dituen langile ororentzat", adierazi du CNTk.

Joan den astean, langile baten alde 2017an egin ziren mobilizazioei buruzko epaia argitaratu da, eta, nahiz eta epaiari buruz baikortasun handirik ez egon, CNTren arabera, "epai horrek iragarpen txarrenak gainditu ditu: hiru urte eta erdiko kartzela zigorra, Lagarder ekintzailearentzat izan ezik, eta kalte-ordaina Ministerio Fiskalak eskatutakoa baino handiagoa da, oso ohikoa ez dena, 125.28,4 eurokoa".

Erakunde anarkosindikalistaren zerbitzu juridikoak lanean ari dira, jakinarazpenaren egunetik bertatik, zigor hani hau zuzendu dezakeen apelazio-errekurtsoan; izan ere, "gogora ekartzen du bere garaian Candido eta Moralaren aurka jarraitutako prozeduran emandako epaia", adierazi du CNTk; bi sindikalista hauen epaiaren harira dokumental bat egin zen, Ni un paso atrás, "gure egiten dugun" goiburua, "ekintza sindikal soila egin baitugu; langile klaseak bere burua defendatzeko dugun erremintaren kriminalizazioa ezin baitugu onartu".

Analisiaren unea "gerorako utziko dugu, baita kasuan eman diren inplikazioak eta kointzidentzia arraroak ere", baina, gogoratu behar da prozedura osoan zehar azpimarratu da, gatazka sindikalarenn ondorioz hartzekodunen konkurtsoa aurkeztera behartu zuen kereila-jartzaileak, krisi ekonomiko batean sartu baitzen, hala ere, dirua lortu duela abokatutza munduko super-epaile bat kontratatzeko, Javier Gómez Bermudez, Auzitegi Nazionaleko azken presidente ezaguna.

Era berean, kalte-ordain oso handiaren barruan etxebizitza bat galtzeagatik partida bat dago. Epaiketan, gutxienez, kereila-jartzaileen izenean jarraitzen zuena, eta hori peritu-txosten kontraesankorrei buruz ez hitz egiteagatik, nahiz eta, dirudienez, epailearengan ez duten inolako zalantzarik sortu, nahiz eta epaiketaren azken saioan defentsek agerian utzi zuten erreklamatutako zifrak ez zirela sendoak. Garrantzitsua da, azkenik, azpimarratzea bost hilabetetan zehar, ekintza sindikala egin zenean, ez zela inoiz ondasunik hondatu; ez zen bezeroen zirkulazioa eragotzi, eta, gozotegiko jabeek deitu arren, ez zen inoiz esku hartu behar izan.

Gure ustez, epai hau langileen aurkako beste urrats bat da, eta "ekintza sindikalaren oinarrizko ariketaren kriminalizazioaren" aurrean gaudela: langile guztien eta, oro har, sindikalismoaren aurkako erasoa da. "Gaur gu izan gara, baina bihar edozein izan daiteke".

Gogoeta egiteko garaia da, sindikalismoa ulertzeko dugun modua lantzen jarraitzeko garaia, beti kaleari eta benetako arazoei itsatsita, eta ahalik eta baliabide onenak prestatzeko garaia, ahaztu gabe ezerk, ezerk ez gaituela baztertuko langileriaren eskubideen aldeko gure ekintzatik: atzerapausorik ere ez!

Hemen helarazten dizuegu Xixoneko kideen komunikatua.

Nun somos delincuentes, somos trabayadores

Esta ye una hestoria vieya, tanto como la esplotación: ye la hestoria del patriarcáu. Esta ye la hestoria d’una muyer con mieu. Con mieu a dir trabayar, con mieu a la precariedá, con mieu al futuru de la so familia si daba un pasu alantre, con mieu a que la sociedá la xulgara. Esta ye la hestoria d’una muyer valiente qu’a pesar de toles voces que queríen amedranala tuvo dispuesta a cuntar la so verdá. Ye la hestoria d’una muyer que yá nun quixo siguir viviendo con mieu.

Esta ye la hestoria de les compañeres que tuvieron dispuestes a creyela, a arropala, a dici-y que nun taba sola y que la diben acompañar. Esta ye la hestoria de los sanos fíos del patriarcáu que vieron tremecer los sos privilexos y punxeron en marcha la maquinaria del sistema. Esta ye la hestoria de la sororidad ente muyeres y ente la clase trabayadora. Esta ye la hestoria de les que s’opusieron a la esplotación na hostelería y el comerciu. Esta ye la hestoria de cómo’l sistema condergó y encarceló a quien s’atrevió a llevantar la voz.

Esta ye la hestoria de quien salieron a la cai a revindicar porque cansaron de ver que «el sistema» les escaecía. Y hubo un tiempu que nes cais de Xixón sabíase qu’había un sindicatu d’iguales qu’entendía la to situación, que texía redes, que te sofitaba y amparábate. Fadiaba, claro que fadiaba. Fadiaba a los empresarios y tamién a les fuerces represives del Estáu, que pa eso tán, pa desmontar los movimientos sociales, pa imponer la paz de los que manden. Pa guardar los silencios de los poderosos.

Esta ye la hestoria de cómo s’usó la precariedá y la desprotección d’una trabayadora pa crear un relatu que infundiera mieu a los sos iguales. Esta ye la hestoria de la Represión. Asina empezaron les detenciones irregulares y el hostigamiento. Y asina les sacaron de les sos cases, y dixeronlo nidio: acabóse la llucha na cai. Pero resultó que nun yeren les sos cases, nin les sos cais, nin los sos cuerpos. Resultó qu’enfrente atoparon con toles compañeres que nun taben dispuestes a abandonar. Resultó qu’enfrente atoparon un sindicatu que nun taba dispuestu a poner preciu a la dignidá de les sos compañeres. Resultó qu’enfrente solo pidíase’l cumplimientu de la so llei: respetu a los convenios y respetu a los nuesos derechos.

Más de trenta persones fuimos llamaes a declarar, fuimos absueltes d’infinidá de denuncies presentaes nos caberos años, absueltes tamién d’inxuries, suplantación d’identidá, falses denuncies… delitos que dieron orixe a la querella y agora desapaecen por arte de barrabiellu.

Sicasí, les siete escoyíes enfrentamos a penes de trés años y mediu de cárcel y una multa que ronda los 150 000 euros. Nun robemos a naide, nun asaltemos con fuerza, nun violemos, nun peguemos al nuesu vecín nin usurpemos oxetos sagraos. Solo diximos NON a los sanos comportamientos del patriarcáu. Y por ello quieren conderganos a galeres.

Nun-yos entra na cabeza que les muyeres trabayadores tengamos drechos. Y ye por ello polo que n’armando un casu ensin nenguna consistencia pretenden achantanos. El fechu de facer sindicalismu pa defendenos como trabayadores ye interpretáu pola xusticia, los policías y los empresarios como delincuencia.

Si nos conderguen a galeres, vamos remar. Pero nun vamos remar pa mover los sos barcos de guerra, nun vamos remar p’apavoriar a otres poblaciones, nun vamos remar por qu’otres se faigan riques. Vamos remar pa que tola xente pueda vivir en condiciones dignes, onde nun haya trabayos precarios, onde pueda conciliase la vida familiar y la llaboral, onde haya xusticia pa la nuesa clase.

Nun somos les úniques. Trabayadores de ALSA, EBHI, TUA, VAUSTE tán imputaos policialmente a la espera de condenes penales por lluchar contra la precariadad, los despidos EREs etc…

¿Cuántes vegaes diríes: «¿Hai que movese, non puede tolerase esto…»? Pos ye la hora de remar xuntes y el remu de les trabayadores ye la solidaridá. Si los de riba solo entienden de dineru y poder y nun tienen escrúpulos, demostremos qu’a nós muevenos la dignidá, el apoyu mutuu y la xusticia social. El día 10 tienes una cita inexcusable.

Aurten ere, CNTk bere babesa erakutsi du, eta bere gain hartu ditu LGTBI+ Harrotasunaren Nazioarteko Egunaren aldarrikapenak. Aldarrikapen horiek kaleak manifestazioz eta protestaz beteko dituzte lurralde guztietan, LGTBI+ kolektiboaren eskubideak aldarrikatzeko eta orain arte lortutakoa defendatzeko. Frankismoaren diktadura militarraren azken urteetan hasi ziren kolektiboaren borroka-hamarkadak, eta gaur egun ere indarrean jarraitzen dute, aniztasun sexualaren, eskubideen, integritatearen eta duintasunaren aurkako mehatxu berrien aurrean.

Mugimendu erreakzionarioen eta ultrakontserbadoreen itzalak arriskuan jartzen ditu LGTBI+ eskubideak, emakumeen eskubideekin batera: Brasilgo Bolsonaroren eta Errusiako Putinen politika lgtbifobikoetatik hasi, eta Hungariako gobernuaren azken mugimenduetara, LGTBI+ kolektiboaren aurkako lege berri bat ezarri berri baitu. Eta noski, Polonian sortutako LGTB ideologiarik gabeko herri eta zonaldeak zenbait lekutan. Paradojikoki, oso jendetsuak izan ziren azken honetan mugimendu feministaren abortatzeko eskubidearen aldeko adierazpenak.

Sexu bereko ezkontza-eskubidearen aurkako adierazpenak, plataforma ultrakatoliko eta ultraeskuindarren autobus transfobikoa, Gallardonen Abortuaren Legea hondatzeko saiakera, emakumeak kliniken ateetara izorratzeko asmoz jarraitzen dituzten “pro-vida” taldeak, sententzia misogino eta matxistak, hala nola, ‘manada’ren kasua, edo erasotzaileei babesa ematen dietenak. Etengabeko pultsu bati egin behar diogu aurre, eta ezerk ez du adierazten lasaitu gaitezkeenik. Are gutxiago desmobilizatu edo zatitu.

Lan esparruan, genero-identitateagatik edo sexu-orientazioagatik diskriminazioa oraindik ere errealitate bat da. Errealitate horrek bereziki zigortzen ditu trans pertsonak, eta horrexegatik sindikatu feminista eta solidarioa behar dute, langile trans hauek lan- esparrutik desager ez daitezen. Aurten, langile-klasearen aniztasuna, tranpa izan beharrean, gertaera historikoa dela aldarrikatzen dugu, eta horregatik, CNTn sindikatu batek borrokatzeko duen indar kolektiboa topatuko duzu.

• CNTk sindikatu-mahaian parte hartu du, Euskal Unibertsitate Publikoaren Doktoretza Aurreko Asanbladak antolatutako jardunaldietan
• "Ikerketaren sektoreko egoerari aurre egin ahal izateko, sindikalki antolatzeko beharra azpimarratu dugu", adierazi du parte-hartzaileak.

UPV/EHUko Doktoratu Aurreko Asanbladak mahai-ingurua antolatu du Donostian, ikertzaileek eta sindikatuek parte hartu dute, baita CNTk ere. Topaketan sektorearen arazo nagusiak, eman diren borroka zehatzak eta emaitzak aztertzen saiatu dira, baita ikertzaileen ikerketaren egoera duintzeko proposamenak ere.

Erakunde anarkosindikalistaren ustez, ikerketa lana "unibertsitate eremuan lan eskubideak suntsitzeko eredu bat da": lan jardunaldi amaigabeak eta ordaindu gabeak, produktibitate baldintzak, isolamendua eta deslokalizazioaren eta lehiakortasunaren sustapena, "bizitza duinaren aldeko borroka kolektiboa eragozteko formula dira", adierazi du hizlariak.

Klase sindikatua denez, "sakoneko arazoak sektorearen problematika espezifikoa gainditzen duela sumatzen dugu", eta historikoki konkistatu izan diren lan eskubideen aurkako eraso sistematikoarekin lotuta dagoela azpimarratu du CNTk. Erraza da ohartzea aparteko orduak ez ordaintzea, ahalegin pertsonalean eta meritokrazian gehiegi tematzea, prestakuntza espezializatua eta ordaindu gabea eskatzea, deslokalizazioa edo jatorriagatik baztertzea beste sektore askori eragiten dieten arazoak direla. Kasu honetan, arazo horiek berariaz agertzen dira, eta identifikatzen jakin behar da, aurre egin ahal izateko. Hauek dira mahai gainean jarri diren arazoak:

• Euskal Autonomia Erkidegoko banakako ikertzaileen finantzaketa publikorako sistemek gero eta joera handiagoa dute langileen profil espezifiko bat bilatzeko: predoc beketarako izangaiek azken 3 urteetan gradu-ikasketak amaitu izana eta batez besteko nota nahiko altua izatea eskatzen dutenez, Eusko Jaurlaritzak eta EHUk beste lan-esperientzia batzuetatik igaro ez den profila bultzatzen dute, eta graduko ikaslearen txiparekin jarraitzea (jakin badakigu, Boloniako Plan librea oso denbora librean aplikatzen hasi zenetik, Boloniako beste jarduera batzuk ere aplikatzen hasi zela).
• Doktoregoko ikaslearen eta langilearen status bikoitzak (bekadunen kasuan) erraztu egiten du Unibertsitateak bere komenientzia sartu eta baztertu ahal izatea. Adibidez, ikertzaileak irakasle eta ikertzaileen pertsonaltzat hartzea, eta betebehar hauek betetzea: absentziak justifikatzea edo hauteskunde-mahaietan parte hartzea, baina irakasle eta ikertzaileen hitzarmen kolektiboaren aplikaziotik kanpo uztea.
• Status bikoitz horrek, unibertsitatearen eta enpresa pribatuen arteko hainbat lankidetza-hitzarmenekin eta predokei eskainitako lan-eremu urri eta eskasekin batera, zaildu egiten du berdinen arteko lankidetza-espazio bat sortzea, baina sektoreko borrokak eta interesak atomizatzea sustatzen du. Gehiegizko lan-kargek, gainera, langile gisa antolatzeko denbora oso mugatua izaten laguntzen dute: ia ez dugu denbora edo espazio egokirik gure berdinekin biltzeko, gure lan-baldintzak eztabaidatzeko edo gure eskubideen aldeko borroka geuk antolatzeko.
• Horrek guztiak sektorea desmobilizatzea dakar, eta badirudi gure konbergentzia-puntu bakarra I+Gko inbertsio gehiago erreklamatzea dela. Horrela, I+G+Bko aurrekontuan igoerak iragartzen direnean, ez dugu kontuan hartzen igoera horiek maiz diru publikoa injektatzeko programekin lotuta daudela enpresa pribatuei, "doktoregoko ikasleen" status bikoitzaz baliatzen baitira eskulan merkea eta lan-berme gutxikoa kontratatzeko.

Horregatik guztiagatik, aukera aprobetxatu dugu Doktoretza Aurreko Batzarrari eskerrak emateko ekitaldi hau antolatzeagatik eta sindikatuekin egiten ari diren artikulazioagatik. Asanblearismoa erabakiak hartzeko formatua ere bada CNTn, eta horregatik gure borroka zehatzak Batzarrak orain arte egin duen lanaren oso antzekoak dira. Eremu konfederalean, CNT ikerketan lan-baldintzak hobetzera bideratutako zenbait ekintza garatzen ari da:

• Informazio-kanpainak ikerketa-zentroetan, lan-eskubideen berri emateko eta eskubide horiek errespeta daitezela aldarrikatzeko.
• Predoken EPIFa ez betetzeagatiko demandak.
• Zientziaren sektoreko batzarrak Valentzian eta Madrilen. Doktoretza aurreko ikertzaileak, ikertzaile nagusiak eta irakasle eta ikertzaileak (irakasle eta ikertzaileak), laborategiko teknikariak, etab.
• Beste langile batzuekiko artikulazio-lana. Zehazki, EHUko eremuan, irakasle sindikatuekin harremanetan gaude, eta irakasle horiek gurekin partekatzen dituzte beren eskaerak eta gure borroka babesten dute. Era berean, egituraketa biziagoa lantzen ari gara aspalditik egoera salatzen ari diren gainerako federazioekin, batez ere borroka-estrategia guztien artean gure sektorearen ezaugarri espezifikoetarako egokiagoak izan daitezen pentsatu nahian.

"Egia esan, asko dago egiteko, eta horren jakitun gara", adierazi du CNTk. Hala ere, zentral anarkosindikalistak adierazi duenez, afiliatutako ikertzaileen gorakada faktore positiboa da, eta hori "bereziki garrantzitsua iruditzen zaigu, batez ere, langile ez baizik ikasle izateko joera gero eta handiagoa duen sektore honetan". Gure egoeraz jabetzea eta konponbideak bilatzen zuzenean inplikatzea "funtsezko urratsa iruditzen zaigu unibertsitate- eta ikerketa-komunitatea osatzen duten langile guztientzat lan-baldintza hobeak lortzeko".

Gune horretatik, sektoreko langileei dei egiten zaie beren burua sindikalki antolatzen has daitezen, hurbilen duten CNTrekin harremanetan jarrita.

• CNT Lan Ikuskaritzaren ekintza sindikalari esker, enpresaren aurkako neurriak hartu ditu
• "Dinamika honekin jarraituko dugu enpresak legedia bete behar duela ulertu arte", azpimarratu du erakunde anarkosindikalistak.

CNT sindikatuak iragarri duenez, “Bizkaiko Lan Ikuskaritzak ebazpen akta berri bat egin du, eta bertan berretsi egiten ditu CNTko Sail Sindikalak salatutako hainbat gai”. Besteak beste, “Lan Arriskuen Prebentzioarekin eta Sail Sindikalen eskubideekin zerikusia duten gaiak aurki daitezke”, adierazi du sindikatuak. Laneko Arriskuen Prebentzioarekin lotutako gaien artean, CNTren Sail Sindikalak honakoak nabarmentzen ditu: “langileek lan-arriskuen prebentzioari buruz jasotzen duten prestakuntza eskasa, norbera babesteko ekipamendurik ez izatea, langile batzuei azterketa medikoak egin ez izana, edo ibilgailuen arriskuen ebaluaziorik ez izatea, esekidura-sistema ez izateagatik arriskuak sor baititzakete”. “Ez betetze horiek askoz larriagoak dira, Transportes Ocón Enplegu-Zentro Berezia dela kontuan hartuta”, adierazi du Sindikatu Atalak.

Hala ere, zentral anarkosindikalistarentzat, Lan Ikuskaritzaren ebazpenaren puntu garrantzitsuenetako bat “gidarien arteko banaketa-kargari eta banaketa-bide desberdinen bidezko banaketari buruzko azterketa/ebaluazioa egiteko” enpresari zuzendutako eskaera da. CNTko Sail Sindikalak urteak daramatza enpresari “arrisku psikosozialen azterketa bat” eskatzen, “ibilbide zailenak eta luzeenak beti langile berei esleitzeak osasunean dituen ondorioak aztertzeko”, eta orain “enpresak esku hartzea eta azterketa hau ez luzaroagotzea” espero dute.

Azkenik, CNT sindikatuak Lan Ikuskaritzak enpresari egindako ohartarazpena nabarmendu du, hitzarmen kolektiboaren 74. artikulua errespeta dezan. Artikulu horrek ordezkaritza unitarioak dituen informazio eta bilera-eskubide berberak ematen dizkio Sail Sindikalari: “ebazpen honen ondoren, espero dugu enpresak Sail Sindikalaren eskubideak errespetatu ditzan, elkarrizketarako bide berri bat irekiz”.

• CNTk, Sare Antifaxistarekin batera, hitzaldi bat antolatu du Endika Alabort Amundarain ekonomialari eta CNTko militantearen parte hartzearekin
• "Juanjo Basterra kazetariak dinamizatuko du, eta egoera ekonomikoa eta enplegua aztertuko dira ikuspuntu antikapitalistatik"

Ostegunean, ekainaren 10ean, 19:00etan, Sare Antifaxistarekin batera, zentral anarkosindikalistak hitzaldi bat antolatu du, ekonomia ikuspuntu antikapitalistatik aztertzeko. "Malatesta Kultur Lubakian izango da, Bilboko Alde Zaharreko topagune berrian", adierazi dute antolatzaileek.

ERTE eta EREak, krisi ekonomikoa eta pentsio sistema izango dira bileran jorratuko diren gaiak, "bizi dugun egoera ekonomikoa argitzeko", CNTk azpimarratu duenez.

Juanjo Basterra Euskal Herriko hainbat komunikabidetan ibilbide luzeko kazetaria da, ekonomian eta lan-osasunean espezializatua. Endika Alabort Amundarain CNTko militantea eta ekonomialaria da.

Covid19aren aurkako neurriak direla eta, edukiera mugatua izango da. Malatesta Kultur Lubakia Somera kaleko 10. zenbakian dago, Bilbon.

• Larunbat honetan hasiko da martxan eskubide sozialen bulego berria CNTk Donostian duen lokalean
• "Bulegoa jendeari irekita, hainbat arazori buruzko aholkularitza, laguntza eta laguntza-sareak sortu nahi dira", adierazi du zentral anarkosindikalistak.

Larunbat honetan, ekainaren 5ean, Gizarte Eskubideen Bulegoa (GEB) inauguratuko da Donostian. Astelehenero irekiko dute, 19:00etatik 21:00etara, CNT sin dikatuaren lokalean (Ferrerías plaza z/g, Donostia), lehen mailako gizarte-arazoei irtenbide kolektiboak bilatzeko.

GEBren bidez, lehen mailako arazoei buruzko aholkularitza, laguntza eta laguntza-sareak sortu nahi dira, hala nola, elikadura-baliabiderik edo premia biziko ondasunik ez izatea, migratzaileek bizileku-, lan- eta nazionalitate-baimenak eskuratzea, gazteek edo pertsona pobreek etxebizitza eskuratzea, etxeko, sasoikako eta sexuko langileek duten egoera, adinekoen lan-arazo guztiak pairatzen dituzten lan-arloko langile guztien bakardadea eta pobretzea, eta adinekoen egoera.

"Horretarako, topaketarako, harrerarako eta asteroko lan komunitariorako gune bat irekiko dugu gure lokalean, arazoak dituzten pertsonen eta arazo horiei konponbide erreal eta zuzenak bilatzen dituzten pertsona, erakunde eta kolektiboen artean loturak sortzeko", adierazi du CNTk. "Gure asmoa elkarri laguntzeko komunitate bat sortzea da, gure artean banakako arazoei irtenbide kolektiboak bilatzen saiatzeko", azpimarratu du erakunde anarkosindikalistak. Hala, gizarte-langileak, zuzenbidean eta gizarte-laguntzetan espezializatutako langileak, migrazio-arloko teknikariak, etxegabetzeen aurkako taldeak, auzo-elkarteak, elikagaien bankuak eta arazoak dituzten pertsonekin antolatu nahi duten pertsonak sartu nahi dira.

Larunbaterako egitaraua honakoa da:

Egitaragua

13: 30- Gizarte Eskubideen Bulegoaren irekiera eta aurkezpena

13: 50- Etxeko langileen egoera / Errenteriako SOS Arrazakeria

14: 30- Nikaraguako gozogintza tailerra / Gary Zavala

15: 00- Bazkaltzeko geldialdia

15: 30- Bira Zapatistaren Euskal Koordinazioaren aurkezpena

16: 00- Donostiako Okupazio Bulegoaren aurkezpena

16:30etatik aurrera- Mikro Librea: bizipenak, arazo sozialak eta konponbideak.

17: 00- Drag makillaje tailerra / Alicia Mosku

18: 00- Dantza tailerra: Urban estiloa / Iraitz Jauregi

19: 00- Kontzertua/ Iosu Yeregui + Artista sorpresa

20: 15- Agurra

Jardunaldi osoan zehar, Kolektiboen Stand-ak eta Photocall Prekarioa izango dira.

Bat egin gurekin ekainaren 5ean, larunbata, 13: 30etik 20: 15era, Ferrerias plazan (Anoetako topo geltokiaren ondoan). Ekitaldia kanpoaldean izango da, eta nahitaezkoa izango da maskara, higiene-neurriak errespetatzea eta segurtasun-distantzia mantentzea. Adin guztietarako.

• Osalanek txosten bat egin du sua itzaltzeko sarjentuaren lanpostuan atzemandako arazoak eta arrisku psikosozialen ebaluazioa egiteko beharra azalduz.
• Lan sindikalaren ondoren, Aldundiak ebaluazio hori egingo du Su Itzaltze eta Salbamendu Zerbitzuan.

Aldundiko sail sindikalak birritan eskatu zuen, Laneko Segurtasun eta Osasunerako Euskal Erakundeak (Osalan) argitara eman berri duen txostenaren ondoren, Sarjentu lanposturako arrisku psikosozialak ebaluatzea, eta bietan, Foru Aldundiak sail sindikala zegoela ukatuz jardun zuen.

"Foru Aldundiak psikoterapia jasotzera gonbidatu zuen gure ordezkari sindikala, indibidualki tratatzeko, erakundearen legezko betebeharra bete gabe, langileen segurtasuna eta osasuna modu eraginkorrean ez babestuz", salatu du erakunde anarkosindikalistak.

EAEko Justizia Auzitegi Nagusiak Bizkaiko Foru Aldundia zigortu du CNTko sail sindikala onartzera, askatasun sindikala urratzeagatik. "Azkenik, Suteak Itzaltzeko eta Salbamenduko Prebentzio Zerbitzua osatzen duten lanpostu guztiak ebaluatuko ditu", adierazi du CNTko ordezkari sindikalak.

Neurri horrekin, oso berandu iritsi dena, gaur egun langileei eragiten dieten antolaketa-arazoak zehaztu ahal izango dira, bai eta Su Itzaltze eta Salbamendu Zerbitzua osatzen duten langileen osasunaren babes integrala bermatzeko beharrezko neurri zuzentzaileak aplikatzea eskatu daiteke.

• Hezkuntza hurbila, gizatiarra eta kalitatezkoa bermatzen duena ikasle-ratio duinak dira.
• Beti eta edozein testuingurutan, jaitsi ditzagun ratioak, eta jaitsiera bakoitza ikaslegoarentzat konkistatutako eskubide gisa finka dadila.

Komunikabideen bidez jakitera eman den bezala, Espainiako Gobernuak eta Autonomia-Erkidegoek pandemia aurreko ikasle-ratioetara itzultzea adostu dute. Berriz ere, hezkuntza komunitatearen benetako beharren eta eskaeren gainetik, bai eta adituek gomendatutako osasun neurrien gainetik, irizpide ekonomikoak jarri dira.

Azken urte honetan ezarritako ratioak (irakasle bakoitzeko ikasleen proportzioa), aurreko urteetakoak baino hobeak izan diren arren, eskasak dira oraindik ere, bai pandemia egoeran egonda, zein pandemiarik gabe. Izan ere, kontuan hartu behar da aurreko ikasturteetan (2018/2019) taldeko ikasleen ratioa batez beste 19,2koa izan zela EAEn Lehen Hezkuntzan eta 22,4koa Bigarren Hezkuntzan, kopuru horiek handiagoak izanik ikastetxe pribatuetan, Eustaten datuen arabera. Horiek horrela, metodo pedagogiko iraultzaileen, digitalizazioaren edo gaitasunen araberako ebaluazioaren gainetik, hezkuntza hurbila, gizatiarra eta kalitatezkoa bermatzen duena ikasle-ratio duinak dira.

Hezkuntza-sisteman irakasle eta profesional gehiago sartu izanak harrera ona izan du lantokietan eta pandemiaren ondorioak arintzen lagundu du hein batean. Eraginkorrak eta beharrezkoak suertatu dira. Kalitatezko hezkuntzaren aldeko apustuan, hurrengo urrats logikoa hobekuntza horiek eskoratzea litzateke, eta, ahal den heinean, hedatzea. 

Giza baliabideen galera horren aurrean, hezkuntza duin baten bidean atzerakada suposatzen duen horren aurrean, gure mezua argia da: beti eta edozein testuingurutan, jaitsi ditzagun ratioak, eta jaitsiera bakoitza ikaslegoarentzat konkistatutako eskubide gisa finka dadila.

• Auzitegi Gorenak berretsi egin du 2019ko martxoaren 8ko Greba Orokor Feministan La Oka dendatan eskirolajea egin zela
• "Oso albiste ona da mugimendu sindikalarentzat eta feminismoarentzat, nahiz eta 2 urte itxaron behar izan dugun", azpimarratu du CNTk.

"2 urte itxaron behar izan dugu epaia irmo jo arte", gogorarazi du CNTk La Oka Dendetan duen ordezkari sindikalak. Greba Orokor Feminista egiten zen bigarren urtean izan zen, eta CNTk 24 orduko lanuzteak legeztatu zituen 2018an eta 2019an.

"Dendetan gu ordezkatzeko jendea kontratatuko zutela uste genuen", azpimarratu du ordezkari sindikalak; izan ere, "Zuzendaritzak Erdi Aroko pentsamoldea du lan-eskubideei dagokienean", adierazi du sindikatuak, "Bilboko Delitatesen elikaduraren sektore osoan bezala". Emango zen egoeraren aurrean, sail sindikala "eskirolajea erregistratzeko" antolatu zen, nahiz eta "ez da erraza izaten hori frogatzea". Enpresak langileak grebalariaren lanpostua betetzera bidali zituen, langileak ETTen bidez kontratatzeaz gain. Informazioa erregistratu ahal izan zen, eta demanda jarri zen.

Euskal Autonomia Erkidegoko Auzitegi Nagusiak 2019ko ekainean erabaki zuen eskirolajea egon zela, baina enpresak Auzitegi Gorenera jo zuen. "Denbora gehiegi itxaron behar izan dugu azkenean guri arrazoia eman arte", salatu du ordezkari sindikalak, baina argi geratu da "azkenean arrazoia genuela, eta hori da balio duena".

Sail sindikalak gogorarazi duenez, "horrelako garaipenak ez dira posible erakunde sindikalik gabe"; hori dela eta, Bilboko merkataritza eta elikadura sektoreko langileei "euren pausoak jarraitzeko eta antolatzeko" deia egin diete, "gure baldintzak miserableak baitira".