• Leioako Carrefour Express denda kudeatzen duen enpresak langilea berronartu beharko du.
• "Epaitegiak, zorionez, agerikoa dena ulertu du, langilearen alde eginez", azpimarratu du sindikatuak.

Joan den otsailaren 2an, Euskal Autonomia Erkidegoko Auzitegi Nagusiak ezetsi egin zuen Supermercados Montañeses S.L. enpresak, Leioako Carrefour Express enpresaren enpresa kudeatzaileak, aurkeztutako errekurtsoa, eta berretsi egin zuen Bilboko Lan Arloko 1 zenbakiko Epaitegiak emandako epaia, zeinak gure lankidearen kaleratzea baliogabetzat jotzen zuena. Epai horrek berretsi egiten ditu CNTren tesiak; izan ere, hasieratik "ikusi genuen kaleratze hori langileak eskatutako familia bateragarri egiteko neurriengatik izan zela", esan du erakunde anarkosindikalistak. Epaiak dionez, “salatutako enpresak ez du kaleratzea eragin zuen arrazoieren frogarik aurkeztu”. Are gehiago, epaitegiak azpimarratu duenez, “salatutako enpresak kontratazioak egin ditu […] aldi baterako kontratu bat mugagabe bihurtuz ere“.

CNT sindikatutik garaipen horren garrantzia azpimarratu nahi dugu, izan ere, enpresa eta ugazabek "egunez egun kendu nahi dizkiguten lan-eskubideen aldeko borrokaren adibide argia da, are gehiago elikadura-merkataritza bezalako sektore feminizatu eta prekarizatuetan", azpimarratu du sindikatuak..

Era berean, CNT sindikatutik Carrefour Expresseko langile guztiei bat egiteko deia egiten zaie, dagozkien eskubideen alde borrokatzeko.

Irudia: Ecuador Etxea

Aurten ezohiko egoera bizi izan dugu, eta horri esker, neurri handiagoan edo txikiagoan, kapitalismoan oinarritutako lehentasunak dituen gizarte baten kalteak ikusi ahal izan ditugu, etekin ekonomikoa, jarduera frenetiko geldiezina eta neurriz kanpoko kontsumoa. Zur eta lur geratu gara, beste behin ere, ekonomiari, biziztaren aurretik,ematen baitzitzaion lehentasuna. Horrek, denok dakigun bezala, bizitza galtzea dakar, udako edo Gabonetako denboraldia salbatzearen truke. Ezin dugu ahaztu COVID-19aren ondorio kaltegarriak emakume langileengan izan direla bereziki, emakume langileok ezinbestekoak izan baikara pandemiaren aurkako borrokan funtsezko sektoretan (garbiketa, elikadura, erizaintza, soziosanitarioa, irakaskuntza, etab.). Berriro ere, emakume langileok kontziliazio-arazoei aurre egin behar izan diegu. Oraingoan, zailtasun gehigarri batekin: telelana.

Pertsonak babesteko eta zaintzak balioesteko premia nabarmena ikusita, Lanaren Konfederazio Nazionalak, Martxoaren 8 honetan, klase feminismoa aldarrikatzen du, sindikalista eta borrokalaria, gure defentsarik onena bezala. Bizitza errotik eraldatuko duen feminismoa, bizitza zaintzak eta bizitzaa erdigunean jartzera bideratutako gizartea lortzeko gakoetan sakonduko duena. Sindikatuan gure bizitzak berreskuratzeko, babesteko eta duintzeko tresna eraginkorra aurkituko duen feminismoa. Bizitza eta lana uztartzeko, GURE denbora librea eta gauza garrantzitsuenak lehenesteko.

Izan ere, egunez egun sindikatuan irabazten baititugu gure eskubideak, esplotazioari eta prekarietateari aurre eginez, aparteko ordu behartuei eta ordaindu gabeei, lanaldi amaigabeei, lanetik harago bizitzeko ezgaitzen gaituzten lan ordutegi-aldaketei, diskriminazioari eta abusuei, kaleratzeei… Azken batean, gure mantenuaren eta bizitzaren gaineko kontrolik eza.

Borrokarako sindikalismoa elkarrekin lan eginez geurea dena berreskuratzera zuzenduta dago. Borrokarako sindikalismoa, egunero egiten ditugun lanaldi bikoitz eta hirukoitzei aurre egiteko, bereziki emakumeei eragiten diguten zama hori gainditzeko: lanean, etxean, amatasunean… Sindikalismo horretatik borrokatzen dugu, karga horiek benetan banatuak izan daitezen eta erantzukizuna partekatua izan dadin; mendeko pertsona oro zaintza lanak bermatuak izateko, emakumeak lanetik kanportatuak izan barik.

Sindikalismo erabilgarri eta eraginkorra, ikasteko eta berrikusteko espazio bat dena, non guk gure aurrekoak gogoratzen ditugun eta emakumeen aurkako indarkeria desagerrarazteko egunero borrokatzen dugun sindikatua, emakume bakoitzaren bizitzan eragina izango duten eta gure eskubideen defentsaren bidez hobetuko duten benetako laguntza-sareak sortuz, emakume bakoitzaren bizitzan eragiteko eta gure eskubideen defentsaren bidez hura hobetzeko. Bertan, sindikatua osatzen duten pertsona guztiak inplikatuz, pertsona duinak bihurtu eta beste ezeren aurretik bizitzari lehentasuna emanez, berdintasunezko gizarte batean oinarrituz.

Hau guztiagatik, garrantzitsua da gogoraraztea Martxoaren 8 hau, urteko egun guztietan bezala, sindikalismo borrokalaria, CNTn, borroka egin dezakegula klaseko feminismotik, etengabe eta iraunkor. Horregatik, guk ikasten, militatzen eta eredu izaten jarraitu behar dugu gure sindikatuetan, beste emakume batzuk trebatzen, kide gehiago aldaketaren parte izatera animatzen, denak partaide izaten eta gure gaitasunak mahai gainean jarriz.

Klase feminismo sindikalista eta borrokalari baten alde, gure alde CNTn, Gora martxoaren 8a eta emakume langileon borroka!

• Estatu osoan, kaleratutako 9 langileen aldeko ekintzak egiten ari dira 
  
• "Epaiketa martxoaren 11n da, eta multinazionalak nahi duena egin nahi du bere langileekin, nahiz legezkoa edo legez kanpokoa izan", salatu dute sindikatutik.

Heny Schein osasun hornikuntzako enpresa multinazionala da, pandemian irabaziak lortu dituena. "Horrek ez du Seseñako (Toledo) zentro logistikoan lan egiten duten 9 pertsona kaleratzeko beldurrik izan", salatu du CNTk. Arrazoi objektiboak erabili nahi dituzte, "baina hori gezurra da eta epaiketan frogatzen saiatuko gara", azpimarratu du erakunde anarkosindikalistak.

Elkartasun ekitaldiak estatu osoan zehar zabaldu dira, baita Euskal Herrian ere. Protesta ekitaldi bat egin zen multinazionalak Derioko Ugaldeguren industrialdean duen egoitzan, kaleratutako lankideak berriro onartzeko eskatuz.

• Greba deitu duten sindikatuek bertan behera utzi dute, txertaketak berehala hastea lortu baitute
• "Antolatu izan ez bagina, zain jarraituko genuke", azpimarratu du CNTko ordezkari sindikalak.

Pandemiaren aurrean lehen lerroko langileek, Osakidetzak azpikontratatutako osasun-garraioko langileek, mobilizazioak egin dituzte kobidaren aurrean babesa eskatzeko; izan ere, "egunero ari gara gaixoekin anbulantzietan tratatzen, eta Eusko Jaurlaritzak ez gintuen hasierako txertaketa-planean sartu". Hori dela eta, ESK, UGT, LAB, CCOO, ELA eta CNT sindikatuek greba hastea proposatu zuten. Hala ere, egindako presioari esker, hilaren 5ean hasi behar zuen greba bertan behera utzi dute, txertaketa berehala hasi baita.

Greba deitu duten sindikatuek "lehenik eta behin, eskerrak eman nahi dizkiegu kolektibo osoari Araban, Bizkaian eta Gipuzkoan deitutako ekintza eta mobilizazioetan parte hartzeagatik", egoera onartezin bezain ulertezin bat salatzeko. Egoera horretan, Eusko Jaurlaritzak lehen lerroko oinarrizko osasun-zerbitzu horren azpikontratazioa erabili zuen kolektiboa bigarren lehentasun-talde batera baztertzeko, txertaketa-kanpaina kaotiko baten barruan.

Salatutako egoeraren larritasunak eta logikak lehen maila mediatikoan kokatu du kolektiboa, baina greba-deialdiaren helburua lortu bada ere, sindikatu deitzaileek "argi daukagu sakoneko arazoak bere horretan jarraitzen duela, sistemikoa dela eta funtsezko osasun-zerbitzu horren azpikontratazioarekin lotura zuzena duela".

Erabaki politiko horrek ondorio larriak izango ditu bai langileentzat bai erabiltzaileentzat, eta, erantzukizunagatik, uste dute borrokak aurrera jarraitu behar duela "konponbide integrala eta behin betikoa lortu arte, azpikontratatutako zerbitzua eta kolektiboa parekatuz eta behin betiko argitaratuz". Helburu hori sindikatuek eta sektoreko langile guztiek partekatzen dute, eta "uste dugu euskal gizartearen gehiengoak ere parte hartzen duela, eta, horregatik, beharrezkotzat jotzen ditugun ekintzak eta mobilizazioak aurrera eramateko konpromisoa adierazten dugu", adierazi dute sindikatuek.

Irudiaren iturria: Cadena Ser

• Bizkaiko Foru Aldundiak CNTko sail sindikala eta haren ordezkaria Legearen eta gainerako arauen irismen osoarekin, onartu beharko ditu.
• Apelazioan emandako epaiak lehen mailako kostak ordaintzera behartuko du Foru Erakundea.

EAEko Justizia Auzitegi Nagusiak adierazi du Bizkaiko Foru Aldundiak “askatasun sindikala urratu zuela, ez zuelako CNTko sail sindikala zein bere ordezkaria onartu”. Sail sindikala sortu zenetik, Foru Aldundia ez onarpen honetaz baliatu zen, ordezkariaren eskaerak aintzat ez hartzeko eta ordezkariren lana eragozteko. Era berean, Bizkaiko Foru Aldundiak onartzen ez zuen ordezkari honen aurka egin zuen, bere eskubideak urratuz, sindikatuaren jarduera ahulduz, eta espediente bat irekiz, martxoaren 8an bere greba eskubidea aurrera eraman zuenean.

"Aldundia oinarrizko eskubide bat ukatzen aritu da, administrazio publiko batek eskubideak bermatu behar dituenean, ez da sistematikoki urratzen duena izan behar", salatu du sail sindikaleko ordezkariak. Epai hori garrantzitsua da, izan ere, "Bizkaiko Foru Aldundiari esaten ari gatzaizkio administrazio honetan CNT dagoela onartu beharko duela", azpimarratu du sindikatu anarkosindikalistak.

Epai honekin, berriz ere aitortzen da CNTren ekintza sindikalerako eskubidea eta agerian geratzen da, urte hauetan zehar, Bizkaiko Foru Aldundiak sindikatuen aurka izan duen jokabidea.

• CNTk mobilizazioetara joateko deia zabaldu du.
• "Martxoaren 3ko belaunaldiak emandako borroka eredua gure baitan dirauten du", azpimarratu du erakunde anarkosindikalistak.

Aurten 46 urte betetzen dira langileen aurkako sarraskia egin zenetik, "Trantsizioaren eredua izango zena, langileen aurkako trantsizio sasidemokratikoa", salatu du CNTk. Asanbladetan eta ekintza zuzenean oinarritutako borroka ereduak "bizirik irauten du", horregatik garrantzitsua da "Martxoak 3a efemeride hutsean ez uztea, Instituzioek egin nahi duten bezala", esan du erakunde anarkosindikalistak.

"Borroka baita bide bakarra, ez baitugu ahazten ezta barkatzen ere" lemapean, MARTXOAK 3ko manifestaziora CNTrekin joateko deia zabaldu du. Sindikatuko lokaletik (Hedegile 65) irtengo da, arratsaldeko 17:15etan.
 

• Osakidetzako sail sindikala asteburuan mobilizatu zen osasun publikoaren pribatizazioaren aurka.
• "Mobilizazioak, Osasunaren Pribatizazioaren Aurkako Koordinakundeak sustatutakoak, arrakastaz antolatu ziren Estatu osoan", azpimarratu du erakunde anarkosindikalistak.

Otsaileko azken asteburuan, milaka pertsona kalera atera ziren osasun murrizketak, osasun zentroen itxierak eta osasun publikoaren pribatizazioa salatzeko. "Bilbon pertsona ugari bildu gara, Estatu osoko beste 60 hiri eta herritan bezala", esan du sindikatuko ordezkariak.

Osasun arloko pribatizazioaren aurkako Koordinakundearen deialdiari emandako erantzuna izan dira mobilizazioak. "Saihestu daitekeen heriotza gehiagorik ez Kanpainaren barruan mobilizatu gara, COVID-19aren agerpenagatik azken urte honetan gertatutakoak berriro gerta ez daitezen", azpimarratu du zentral anarkosindikalistak.

Hona hemen kanpainaren funtsezko bost puntuak:

1. 15/97 Legea eta Osasunari buruzko Lege Orokorraren 90. artikulua indargabetzea. Pribatizatutako guztiaren erreskatea. Osasun kolektiboan oinarritutako lehen mailako arreta. Sare paraleloak kentzea. Bateraezintasun publiko-pribatua. Kanpoan osasun enpresak.
2. Osasun- eta farmazia-industria publikoak.
3. Guztiontzako osasuna, bakoitzak duen administrazio-egoera edozein dela ere.
4. Gure adinekoak duintasunez zaintzea.
5. Osasunaren eta gaixotasunaren gizarte-arrazoietan oinarritutako osasun-sistema baten alde.

CNTk pribatizazioa eta egoera salatzen jarraituko du, kasu honetan Osakidetzarena. Kanpainaren edukia hemen irakur daiteke.

• CNTk garraio sanitarioko langileen babesgabetasun-egoera salatzen du.
• "Hirugarren mailako langileak gara, lehen lerroan gaudenean", azpimarratu dute sindikatuek.

ELA, LAB, UGT, CCOO, USO eta CNT sindikatuek salatu dute Eusko Jaurlaritzak tratu iraingarria eta umiliagarria ematen diola osasun-garraioari txertoen arloan, eta Osasun Sailari errespetua eta berdintasunezko tratua eskatzen diote, borrokaren lehen lerroan egon arren, administrazioak gaizki tratatzen duen kolektiboarekin.
Ez da lehen aldia anbulantzietako azpikontratatutako langileak abandonatuta eta Euskal Osasun Zerbitzuan baztertuta geratzen direla. Izan ere, Osakidetzako langileek, anbulantzietakoak barne,% 1ek txertoa jarrita dute. Hala ere, enpresa pribatuen esku dauden langileen% 99k zain eta berririk gabe jarraitzen dute.
Kolektiboa babesik gabe sentitzen da, eta nazkatuta dago anbulantzien zerbitzua azpikontratatzeko politikaren ondorioekin. Osakidetzarentzat, 1.500 profesional sanitario horiek bigarren edo hirugarren mailako langileak dira, eta, konpromiso sozial handia erakutsi duten arren, tratu onartezina jasotzen ari dira.
Bizi-euskarri aurreratuko, oinarrizko bizi-euskarriko eta garraio programatuko anbulantziek Covid-19 lekualdatze ugari egiten dituzte egunero, askotan baldintza kaskarretan eta kutsatzeko arrisku handia hartuz.
Sektoreko sindikatuek Eusko Jaurlaritzari eskatu diote txertoak jartzeko eta osasun teknikariak atzerapenik gabe babesteko, eta ohartarazi dute administrazioak ez duela jarrera hori onartuko. Datorren otsailaren 17rako, sindikatuok lehenengo mobilizazioa deitu dugu, goizeko 11etan Donostiako ospitalean.

MOBILIZAZIO BATERATUAK GARRAIO SANITARIOAREN TXERTAKETAREN ALDE:

-Otsailak 17 Gipuzkoan:

Donostia Ospitalean elkarretaratzea 11: 00etan

Otsailak 17 Bizkaian:

-Osakidetzatik (beirazko eraikinetik) Eusko Jaurlaritzara 11: 00etan

Otsailak 23 Araban:

-Lakuan elkarretaratzea 11: 00etan

• Bizkaiko ordezkaritzarako kaleratzeek bere horretan jarraituko dute.
• "Lan erregulazioko txostena sinatu duten sindikatuen papera negargarria da, langileen lan-baldintzen etorkizuna baldintzatuko du", azpimarratu du CNTk.

Mediapost enpresan zortzi egunez greba mugagabea egin, eta hilabete eta erdi baino gehiago lanpostuak defendatzeko mobilizazioak egin ostean, enpresak uko egin dio kaleratzeak berriro aztertzeari eta "otsailaren 2tik kaleratzeak hasi dira", salatu du CNTk.

Sindikatuak azaldu duenez, "Mediaposten enplegu-erregulazioko espedientearen eta kaleratzeen atzean, multinazionalak azpikontratazioa ia zerbitzu osora handitzen jarraitzeko asmoa du, gehiegizko langileen lan-baldintzak ezartzearen truke onura gehiago lortzeko". Iparraldeko Ordezkaritza greba mugagabean zegoen bitartean eta negoziazio-mahaiaren beste bilera bat egiteke zegoen bitartean, urtarrilaren 21ean akordio bat lortu zuten enpresak eta CCOO eta UGT sindikatuek, Bitartekaritza eta Arbitraje Zerbitzuan kaltetuak kontuan hartu gabe. "Zentral horiek lan-erregulazioko txostena aplikatzeko enpresaren arrazoiak onartu dituzte, eta 71 kaleratze egitea adostu dute, Bizkaiko ordezkaritzarako aurreikusitako hasierako 10 kaleratzeak mantenduz", salatu du sindikatu anarkosindikalistak. CNTren ustez, "Mediaposteko langileen orainerako eta etorkizunerako akordio negargarria da".

Bizkaiko ordezkaritzan kaleratutako pertsonen kopurua mantentzen zela baieztatu ondoren, enpresak CNTko ordezkariak eta enpresako sail sindikaleko kideak sartzea erabaki zuen.

CNT sindikatuak azpimarratu duenez, " gure ordezkarien kaleratzeak ez du lortutako akordioa betetzen, eta hori Mediaposten dugun sail sindikalaren aurkako errepresalia bat dela uste dugu", langileen eskubideen defentsan hartutako konpromisoagatik. Gainera, "gure ordezkariak lanaldia murriztua zuen adingabea zaintzeko, eta prebentzioko ordezkariak ere, adingabe bat ardurapean zuela, lanaldia murriztea eskatu zuen", adierazi du erakunde anarkosindikalistak.

CNTk kaleratzeak juridikoki aurkaratuko ditu, eta mobilizazioekin jarraituko du, gure lankideak berriro onartzeko eskatuz eta langileen eskubideen aurkako Mediaposten praktikak salatuz.

• Osasun zerbitzuko CNTren sail sindikalak “grebaren beharra aldarrikatu du.
• “Hamaika arrazoi daude greba egiteko, pandemia honek argi utzi baitu zein den Osakidetzaren egoera”, salatu du erakunde anarkosindikalistak.

Urtarrilaren 28an greba deialdia dago Osakidetzan, hainbat sindikatuk deituta. CNTren sail sindikalak deialdi honekin bat egiten du. Hurrengo lerroetan egindako hausnarketa helarazten da.

Duela urte askotatik hona, Osakidetzaren etengabeko hondamenaren lekuko izaten ari gara. Eta kalteak sufritu behar ditugu oraindik ere, bai langile, bai erabiltzaile gisa ere.

Jokaera autoritarioak iraunarazi dituen sistema klientelar bat dugu bizikide, bide eman diona, besteak beste, lanpostu-esleipenaren iruzurrari, areago, giza- eta teknika baliabideen defizita edota egituren egokitasuna aintzat hartu ez dituena.

Europako batezbestekoaren parera iristen ez den inbertsioaren lekuko ere bagara. Ospitaleetara eta arreta espezializatura bideratzen da gehiena, lehen arretaren kaltetan, nahi langile kopuruari dagokionez, nahi azpiegituren aldetik. Horrek, ordea, ebakuntza, kontsulta espezializatu, eta prozedura diagnostikoetarako itxarote zerrendak laburtzeko ez du balio izan.

Osasun zentroetako langile eskasiak eta baliabide urritasunak batetik, eta lanera ez joate justifikatuak ez ordezkatzeak bestetik, lanera joandakoen zereginak ugaltzen ditu. Paziente gehiagorekin arreta masifikatu egiten da eta arreta-denbora murriztu. Batzuetan gutxienekora ez da hurbildu ere egiten. Eta lanaldiak amaigabeak izaten dira.

Egoera aldakorra bada ere zerbitzuen arabera, profesional guztien artean sumatzen da sentsazio bera: abandonatu gaituztela, gure lanarekiko inongo kontrolik ez dugula, kudeatzaileek entzuten ez digutela eta, gainera, modu guztiz lotsagarri eta bidegabean tratatzen ari zaizkigula.

Bitartean, funtsezko eta hain funtsezko ez diren zerbitzuak gero eta arinago pribatizatzen ari dira. Honen ondorioz, hainbat jokaleku sortzen dira, non, bigarren mailako langileak enplegatzen diren eta, hauek, are okerrago tratatzen dituzte azpikontratatuak izateagatik. Aldi berean, aseguru pribatuek gora egiten jarraitzen dute, osasungintza publikoa defendatzen dutenetariko zenbaitek bultzatuta.

Osasun krisia agerian uzten ari da langileek dauzkaten zailtasunak. Funtsezko bitartekoak falta izan zaizkie askotan, norberaren babeserako ekipamenduak, esaterako. Zergatia, hala ere, aurreikuspen eza bainoago, lehenagoko egoera karentziala da.

Kudeatzaileei premiatu behar zaie, euren nagikeriaren lekuan, gure osasun sistemaren egiturazko urritasunei egiazko irtenbidea emateko gauza den plangintza martxan jar dezaten. Hori da langileek eta erabiltzaileek duten bide bakarra beren beharrizanak benetan bete ditzakeen osasun sistema bat eskuratu ahal izateko.

Ez bakarrik estatu-titulartasuneko osasun sistema bat, baizik eta bene-benetan publikoa, langileei eta erabiltzaileei entzuten diena, erakunde-propagandarako besterik balio ez duten alferrikako tresnak zokoratzen dituena, azken buruan, osasun sistema bat, zeinean, bai langileok bai erabiltzaileok partaide garen kudeatzeko eta garatzeko zereginean.

Eta hori lortuko badugu, langileek mobilizatu beharra dute, baina erabiltzaileek ere bai. Oinarritik hasitako mobilizazioa nahitaezkoa da.

Izan ere, erabiltzaileok gara eraikitzaile nagusiak egiazko osasun sistema publiko horretan, denon zerbitzura dagoena, arreta ematean pertsonak lehenesten dituena, komunitatean begirada jarria, irisgarritasuna giltzarri duena, zeinean, arreta iraunkor koordinatua errealitate bete-betea den, arlo pribatuko osasungintza-hornitzaileen beharrik ez duena, zeren eta, hauek estratifikazioa eragiten baitute osasun-arretara iristeko gaitasunean, aldagai ekonomikoa dute eta irisgarritasun horren tarteko.

Aldarrikapen hauek guztioi dagozkigu. Horregatik osasungintza publikoan benetako uste sendoa duten guztiei dei egiten diegu, osasuna hartzen diren erabakien ardatz bihurtzeko borrokan konprometitu eta parte har dezaten.

Urtarrilaren 28an kalera irtengo gara alternatibarik egon badagoela sinesten dugulako oraindik.