• Orain, inoiz baino gehiago, CNTren eta planetako langile-klaseen emantzipazioaren aldeko gainerako mugimenduen arteko borroka artikulatu behar da.
• "Eguneroko sindikalismoa da, atzean sindikatu bat duela, langile klaseak aurrera egitea lortzen duena", nabarmendu dute CNTtik

Maiatzaren 1ean, CNTk mobilizazioak antolatu ditu Hego Euskal Herriko lau hiriburuetan eta Barakaldon.

Enpresa-itxieren ondoren, etxebizitzaren prezioaren eta, oro har, bizitzaren kostuaren neurrigabeko igoeraren ondoren, "hauteskunde-prozesuek eta horien emaitzek ez dute langileengan eragin positiborik izan, nahiz eta alderdi progresistek kontrakoa saldu", azpimarratu dute CNTtik, eta gogorarazi dute "demokrazia ordezkatzailea aldaketak antzezten diren antzoki bat dela, baina ez dela bat bera ere substantziarekin egiten". Testuinguru horretan, maiatzaren 1ak "langileen folckloretik haratago milaka pertsona mobilizatzeko" balio izan du, CNTtik adierazi dutenez. Langile klaseak asteazken honetan gogorarazi duenez, "modu autonomoan antola gaitezke, gure klase interesak defendatuz, patronalaren eta kontzertazio sozialeko sindikalismoaren aurrean kontrabotere gisa arituz".

Bilboko mitinean, Fernando sektore publikoko langileak, Enrique metaleko langileak eta Genís Kataluniako metaleko langileak hartu dute parte. Landutako ideien artean, "kolapso-etorkizunaren aurrean bat datozen krisi-egoerak" dakarren premia aipatu da, dagoeneko gainean dugun krisi klimatikoan agerian geratzen dena. Horretarako, mahai gainean jarri da lan-munduaren zentraltasuna eta borroka sindikala berreskuratzeko beharra, non anarkosindikalismoak "eginkizun nagusi bat izan behar duen: sindikalismoa, helburu jakin bat duena eta langile-klasea autogobernatzeko gaitzen duena".

Horregatik, mitinean, CNTko sindikatuak "militantziaren baliabideez, prestakuntzaz eta gaikuntzaz" hornitzeko beharra azpimarratu da, "jauzi kualitatibo eta kuantitatibo bat emateko, enpresa eta sektore guztietan ezarri ahal izateko", sindikatuaren ezarpen sektorialarekin jarraitzeko.

"Gakoa", adierazi dute, "hazkunde hori bizi-baldintzei eragiten dieten borrokekin lotzea da", sistemari aldaketa globalerako esparru bat emanez. "Borroka sektorialen arteko harresiak apurtu behar dira, eta sindikatuak horiek bateratzeko gaitasuna du", gogorarazi du.

Europan eta Espainiako Erresuman egindako erreformen eta itunen salaketa egin da, "langile-klaseak bere gain har dezan kolapso-egoera horren kostua". Bizi dugun egoera probelikoa ere aipatu dute: "gerrako keynesianismoa inposatu nahi digute, gerra Estatuen eta Kapitalaren ekonomia suspertzeko elementu gisa".

Amaitzeko, "CNTren eta planetako langile-klaseen emantzipazioaren aldeko gainerako mugimenduen arteko borroka antolatzeko premia larria" azpimarratu dute, langileen internazionalismoa sinbolikoa gainditzen duen zerbait bihurtzeko.