• Lanaren Konfederazio Nazionalak aldarrikatzen du premiazko izaeraz  urrutiko lanaren legezko erregulazioa, enpresetan modu iraunkorrean ezarri ahal izateko, baita COVID-19ren osasun-larrialdiaren ondoren ere.

CNTk telelanari buruzko lege-erregulazio espezifiko baten beharra aldarrikatzen du, berriki egindako lege-erreformaren eskasia dela eta Langileen Estatutuaren 38.4 artikuluaren familia-konziliazioko lanaldia egokitzeko kasuan. COVID19ren osasun-larrialdian, agerian geratu dira langileriaren egungo aldarrikapena izan denaren gabeziak.

Alarma-egoeraren adierazpenean urrutiko lana lehentasunezkoa izan bada ere, ez da izan langileen baldintzak hobetzeko, baizik eta kutsadurak areagotzea saihesteko neurri soil gisa. Lehentasun horrek ez ditu enpresak behartzen, eta ez du ziurtatzen larrialdiaren ondoren langileekin aplikatzen jarraitzea erabakiko dutenik. Lege-arauketarik ezak segurtasun juridikorik eza eragiten die langileei -telelana familia-konziliazioaren bidez modu justifikatuan eskatu ahal izateko-, eta aukera ematen die hori ezar dezaketen enpresei hori egiteari uko egiteko. Sindikatuak salatu duenez, enpresaburuek ez dute aldatu nahi beren pentsamoldea      -aurreko mendekoa izanez-, eta langileek egunero lantokira “aulkia berotzeko” joan behar dutela uste dute.

Izan ere, Espainiako Estatua EBren azken muturrean dago telelanaren errotzeari dagokionez, enplegu guztien% 3tik beherako ehunekoarekin, sektore pribatuko Europako batez bestekoaren oso azpitik. Baina baita sektore publikoan ere, telelana egiten duten funtzionarioen batez bestekoa % 6,7koa baita, Europan % 17koa eta Suedian% 51koa. Izan ere, enplegu publikoaren zati handi batek ez dakar aurrez aurreko arretarik, eta, beraz, telelana inplementatu liteke, beharrezkoa ez den eraikin- eta azpiegitura-kostu handiak aurreztuz diru-kutxa publikoei.

CNTk telelana teknikoki posible den jarduera sektoreetan derrigorrezkoa izan dadin legeak lehenbailehen egitea aldarrikatzen du. Tradizioz, jarduera askotan telelana pentsaezina zirudien, eta gaur egun COVID19-aren ondorioz erabiltzen ari dira. Mugatutako sektoreetan dauden enpresek epe labur bat izango lukete beren langileei urrutiko lanerako behar dituzten baliabide teknikoak emateko -bereziki, komunikazioei lotutakoak-, telelanari buruzko 2002ko uztailaren 16ko Europako Esparru Akordioa betez. CNTk araudi horretan laneko arriskuen prebentzioari buruzko gaiak ere oso kontuan hartzea eskatzen du, 1995eko Prebentzio Legea hobetuz, urruneko lana egiten duten langileak are gehiago babesteko helburuarekin, eta – Larrialdian zehar – borondatezko autoebaluazioaren mende daudenak.

Sindikatuaren ustez, telelanaren ezarpena ezinbestekoa da, eta egungo egoerak egokienak dira beharrezkoak diren lege-erreformak egiteko. Klima-larrialdi globalaren egoera larriagotu egin daiteke,  birus kutsaketak saihesteko joan-etorrietan ibilgailu pribatuaren erabilera handitzea espero delako. Egoera horretan, urrutiko lana da hirietan ingurumen eta birus kutsadura izugarri murriztea eta lana eraginkorragoa izatea berma dezakeen neurri bakarra. Beharrezkoak ez diren joan-etorrietarako orduak murrizteak eta etxean egoteak familia-konziliazioa sustatzen eta babesten dute.

Hori dela eta, CNTk gutun bat bidali dio Gobernuari, premiazko erregulazioa eskatuz, segurtasun juridiko ezaren egoera konpontzeko eta telelana inplementatzeko enpresen betebeharrak adieraziz sindikatuak aldarrikatzen duen moduan.

Batzorde Konfederaleko Idazkaritza Iraunkorra
Lanaren Konfederazio Nazionala (CNT)